دندان های شیری

کشیدن دندان بخشی از درمان دندانپزشکی است که اغلب برای درمان بزرگسالان انجام می گیرد. البته گاهی اوقات کودکان نیز مجبور به کشیدن دندان های خود میشوند. دلایل زیادی برای کشیدن دندان های شیری کودکان وجود دارد.

دندان پوسیده:

جنس دندان های شیری از دندان های دائمی ضعیف تر است و به همین دلیل این دندان ها بسیار بیشتر در معرض خطر پوسیدگی قرار دارند. اگر دندان شیری دچار پوسیدگی شود و درمان آن با روکش و یا پر کردن آن با مواد پرکننده امکان پذیر نباشد میتوان نسبت به کشیدن آن اقدام کرد.

دندان شکسته:

دندان های کودکان به دلیل تحرک بیشتر دائما در معرض شکسته شدن قرار دارند. دندان شکسته یا لب پرشده را اغلب میتوان ترمیم نمود، ولی گاهی اوقات که هیچ راهی برای بازسازی آن وجود ندارد بهتر است از دهان خارج شود.

دندان های اضافی:

گاهی اوقات ممکن است دندان های اضافی در دهان رشد کنند و لثه جای بیشتری برای رشد دندان های شیری نداشته باشد که این امر در تکلم و جویدن غذا برای کودک مشکل ایجاد میکند.از طرفی امکان دارد این دندان ها مانع رویش دندان های دائمی کودک شوند.در این موارد بهتر است پس از مشورت با دندانپزشک این دندان ها کشیده شوند.

فشار دندان ها بر استخوان فک:

وقتی دندان مجاور یک دندان شیری بیفتد امکان دارد آن دندان شیری به استخوان فک فشاری وارد کند و احتمالا به دندان دائمی زیرین خودآسیب وارد میکند. برای جلوگیری از آسیب بیشتر با نظر دندانپزشک میتوان آن دندان را کشید.

معاینات رادیوتراپی طبق نظر پزشک:

 اگر در معاینات رادیوتراپی سر و گردن مشخص شود که کشیدن دندان شیری راه درمان است، کشیدن دندان شیری روند درمان را بهبود می بخشد.

بیماری های لثه:

وقتی لثه کودک دچار بیماری باشد و بافتی که دندان شیری در آن محکم شده است را درگیر کرده باشد، میتوان با نظر دندانپزشک دندان شیری را کشید و از خرابی بیشترجلوگیری کرد.

آبسه دندانی:

 این بیماری بیشتر در کودکان شایع است.اگر آبسه به نقطه پالپ رسیده باشد و آن را درگیر کرده باشد، باید در اسرع وقت نسبت به کشیدن دندان شیری مربوط به آن اقدام کرد.

مرگ اعصاب و رگهای خونی :

وقتی بخشی از رگ ها و اعصاب خونی بمیرند دندان شیری کشیده میشود.

روش های کشیدن دندان های شیری:

 در مجموع دو روش برای کشیدن دندان های شیری وجود دارد که از طریق جراحی ساده انجام میشود:

در روش کشیدن ساده دندان شیری ابتدا بی حسی موضعی صورت میگیرد و سپس با وسایل ساده با حرکت به عقب و جلو پیرامون دندان پاره میشود و دندان فضای کافی برای خارج شدن پیدا میکند و سپس توسط دندانپزشک از دهان خارج میشود.

در روش دوم وقتی دندان شیری به نحوی قابل دسترسی نباشد یا در زیر لثه پنهان شده باشد یا شکسته باشد و امکان کشیدن ساده ی دندان وجود نداشته باشد، دندانپزشک با جراحی دندان بافت لثه را کنار میزند و با ابزار مخصوص دندان را خارج میکند.